Her işletmenin bazı kabiliyetleri vardır. Her şirket her şeyi başaramaz. Sahip olduğu insan gücü, teknoloji, üretim imkânları, finans gibi görünür ve görünmez sermayeleri, yaptıkları iş konusunda hem engel hem de itici güçtür. Önemli olan, bir şirketin mevcut kabiliyetleri ile neler yapabileceği, elindeki imkânları nereye kadar zorlayabileceği, uzun vadede ise kabiliyetleri nasıl geliştireceğidir. Yani kendi “iyi yönetim döngüsünü” nasıl çevireceğidir.
Yeni bir düzen kuruluyor. Yeni normaller, yeni yaklaşımlar. Yediden yetmişe insanların teknoloji ve dijitalleşmenin içine düştüğü, uyum sağlamaya çalıştığı yeni bir dönem. Bu dönemde otomasyon, yapay zeka ve dijital teknolojilerin etkisiyle beraber iş dünyasının dinamikleri de değişmeye ve dönüşmeye başlıyor. Çalışma modellerinin daha esnek hale geldiği, işgücünden yeni yetkinlikler beklendiği bu çağda; yapılan işler, çalışma biçimleri, yaklaşımlar yeniden ele…
Dijital zeka, bir şirketin dijitalleşmeyi ana komuta merkezine bağlayabilmesi ve bütün taraflarıyla anlayabilmesi demektir. “Koyma akıl akıl olmaz”. Şirketler dijital zekalarını kendi iç kaynakları ile inşa edebilmelidirler. Dışarıdaki kahramanlardan gelecek düzeltme ve iyileştirmeleri bekleme eğilimleri yerine önce kendi dijital zekalarını değerlendirmeli ve iyileşme gereken noktalara müdahale edebilmelidirler. Bu yazı şirketlerin dijital zekalarını hangi göstergelere bakarak…
İş dünyasının geldiği noktada dijital dönüşüme direnç göstermek mümkün değil ancak dünyada yapılan araştırmalara baktığımızda dijital dönüşüm projelerinin yüzde 70’e yakınının başarısızlıkla sonuçlandığını görüyoruz. Bu sonuç şirketlerin ve yöneticilerinin yeni teknolojileri ve dijital süreçleri hayata geçirmenin ne kadar önemli olduğunu bilmemelerinden kaynaklanmıyor. Üstelik bu sonuç sadece küçük ve orta ölçekli işletmelerin değil büyük şirketlerin de…
Raporlar şirketlerin karar alma mekanizmalarının vazgeçilmez parçaları. Raporların oluşturulmasında ciddi emek ve zaman harcanıyor. Yapılan araştırmalar yöneticilerin zamanlarının ortalama %40ını rapor hazırlayarak geçirdiklerini ortaya koyuyor. Ortalaması %40 ancak iyi kurgulanmış bir bilgi teknolojileri altyapısı olmayan, dijital araçlardan faydalanmayan şirketlerde bu oran, verinin peşinde koşma süreleri de eklendiğinde %60lara ulaşabiliyor. Bu yöneticilerin işin büyük kısmını birimlerinde…
Başarılı bir şirketle başarısız olan arasındaki en belirgin fark yönetim becerisidir. Bir şirketin rekabet avantajına-esnekliğine zarar vermesi pahasına peşinden koşulan “kurumsallaşma” söyleminin yerini “iyi yönetim”in alması gerekiyor artık. Ne için olduğu tam anlaşılamayan, şirket çalışanlarına etrafında toplanacakları bir ideal çizemeyen bu söylem, içeriğine zamanla yüklenmiş yanlış anlamlarla birlikte “şirket bürokrasisi” halini almış durumdadır maalesef. Bizim…
